ویندوز 10 با انتشار هر نسخهی پیشنمایش به یک سیستمعامل عالی برای دسکتاپها و لپتاپها نزدیکتر میشود اما برخلاف امیدهای مایکروسافت، احتمال اینکه ویندوز 10 به تنهایی بتواند سیستمعامل این شرکت را از نظر وضعیت اپلیکیشنهای عرضه شده ویندوز استور، در جایگاه بهتری قرار دهد اندک است.
دلیل اصلی بیتوجهی به ویندوز در بخش توسعهی اپلیکیشن و درگیر کردن کاربران این است که این سیستمعامل در حقیقت متعلق به دسکتاپها و لپتاپها است، در حالی که دستگاههای آینده بدون شک همانهایی هستند که درون جیب شما جای میگیرند. هرچند ویندوز میراث عظیمی در اپلیکیشنها و نرمافزارهای مبتنی بر معماری x86 دارد، اما هیچیک از این برنامهها بدون تحولات اساسی قابل اجرا بر بستر ویندوز فون نیستند. بنابراین حتی اگر از کاربران نسخهی دسکتاپ ویندوز باشید، اما چیزی از این میراث بر روی گوشی ویندوزی نصیبتان نخواهد شد.
دلیل اصلی دوم برای رونق نگرفتن ویندوز استور با وجود پایهی کاربری 200 میلیونی، این است که توسعهی دسکتاپ از این پس بر بستر بزرگترین پلتفرم جهانی یعنی وب روی میدهد. اگر قرار باشد یک سرویس بر روی دسکتاپ مورد استفاده قرار گیرد، توسعهدهندگان ترجیح میدهند از طریق پیادهسازی بر بستر وب آن را در اختیار مصرفکننده قرار دهند؛ درست همانند آنچه از فیسبوک، توییتر یا اخیرا واتساپ شاهدش بودهایم. هرگاه سازندهی برنامه تصمیم داشته باشد اپلیکیشن خود را در اختیار بیشترین تعداد کاربران ممکن قرار دهد، استفاده از بستر وب معقولترین و منطقیترین اقدام خواهد بود. بنابراین، مارک اندرسن بالاخره به انتقام مورد نظر خود رسید. وی سالها پیش با پیشبینی رویکرد جهانی به نسل جدید وب، گفته بود که ویندوز سرانجام به «مجموعهای از درایورهای نه چندان قوی برای مرورگرها بدل خواهد شد».
استفاده از معماری x86 در گوشیها
اما چگونه تولید گوشیهای مبتنی بر ویندوز 10 بر اساس معماری x86 میتواند بعنوان راه نجات مطرح باشد؟ با بدل شدن ویندوز به سیستمعاملی که همیشه کاربر را همراهی کند، مایکروسافت دوباره به بخش مهمی از زندگی روزمرهی کاربران بدل خواهد شد. گوشیهای هوشمند با آن قد و قوارهی کوچک خود، نگهدارندهی اصلی تصاویر، دفترچه آدرس، مجموعهی موسیقی و اطلاعات با ارزش شخصی شما هستند که تمامی این دادهها را از طریق اپلیکیشنهای لمسی به سادگی در اختیارتان خواهند گذاشت. دستگاههایی که هنگام در دسترس بودن یک صفحهنمایش بزرگ، با اتصال گوشی خود به دستگاه، تمامی دادههای شما بلافاصله در درسترس خواهند بود و میتوان به لطف اپلیکیشنهای قدرتمند مبتنی بر معماری x86 آنها را مورد پردازش قرار داد.
افزودن قابلیتی که با اتصال گوشی به داک مخصوص یا نمایشگر بزرگتر بتوان با یک دسکتاپ کامل روبرو شد مزیت بزرگی است که اندروید و iOS قادر به ایجاد آن نخواهند بود. هرچند این ایده در حقیقت از سیستمعامل موبایل اوبونتو برگرفته شده، اما این ویندوز است که در اجرای ایدهها سرعتعمل بیشتری به خرج میدهد. ایجاد یک ارتباط آنی میان سیستم دسکتاپ و دستگاهی که تمام روز با شما همراه بوده، بدون نیاز به همگامسازی دادهها موجب محوری شدن ویندوز در زندگی روزمره خواهد شد.
موتورولا یک بار با لپتاپ مدل اتریکس خود تلاش کرد این ایده را تحقق بخشد اما این شرکت در آن زمان، نسخهی مناسب سیستمعامل ویندوز و مزیتهای فعلی آن را در اختیار نداشت و البته به استفاده از پردازندهی آرم نیز محدود بود.
برای نجات ویندوز در درازمدت، این سیستمعامل باید به معنای واقعی به یک پلتفرم هیبریدی بدل شود. پلتفرمی که اجرا و به کار بردن آن بر روی موبایل نیز به سادگی دسکتاپ بوده و بدون درسر به رابط کاربری مناسب تغییر وضعیت دهد. بنابراین با اجرای این ایده ویندوز قادر خواهد بود دادههای کاربر را صرفنظر از اندازهی نمایشگر و نوع دستگاه همیشه در دسترس نگاه دارد.
دنیایی را در نظر بگیرید که در آن تبهای باز شده درون مرورگر، از یک نمایشگر به نمایشگر و دستگاه بعدی شما را همراهی کرده و حتی نیازی به همگامسازی وجود نداشته باشد. یا حالتی را تصور کنید که در آن، سندی را بر روی گوشی خود باز کرده و به ویرایش آن میپردازید و میبینید محل قرارگیری نشانگر دقیقا همانجایی است که در دسکتاپ شاهدش بودید؛ آن هم نه بخاطر یک موتور همگامسازی غیرقابل اتکا، بلکه بخاطر اینکه آنچه شاهدش هستید دقیقا همان نشست (Session) مورد استفادهی شما در چند ساعت پیش بر روی نمایشگر بزرگتر بوده است که البته برای سازگاری با صفحهی کوچکتر، کلیدهای کنترلی و رابط کاربری متناسبی در اختیارتان قرار گرفته است.
ایجاد چنین دنیایی برای مایکروسافت در حال حاضر کاملا امکانپذیر است که البته نباید آن را با آنچه تبلتهای ارزان قیمت x86 مبتنی بر ویندوز 8 انجام میدهند اشتباه گرفت.
مایکروسافت وعده داده در ویندوز 10 از پردازندههای ساخت اینتل، کوالکام و ایامدی پشتیبانی کند. البته این نسخه از ویندوز از سری تگرای انویدیا پشتیبانی نخواهد کرد؛ هرچند که ممکن است پردازندههای ساخت انویدیا در ورود ویندوز به خودروها نقش داشته باشند. با استفاده از ویندوز 10، تولیدکنندگان خواهند توانست فبلتهایی قدرت گرفته از پردازندههای سری اتم اینتل عرضه کنند. به گفتهی MSFTnerd باید منتظر ماند و دید که آیا این دستگاهها با متصل شدن به نمایشگر و تجهیزات جانبی دیگر، رابط کاربری نسخهی PC ویندوز 10 را به نمایش خواهند گذاشت یا خیر.
گوشیهای هوشمند قدرت گرفته از پردازندهی اینتل هماکنون وجود دارند و ویندوز 10 نیز تمام اجزای مورد نیاز برای اجرای این برنامه را در اختیار دارد. بنابراین تصور نمیکنیم برای مشاهدهی محصولات واقعی در این زمینه نیاز به صبر کردن برای ویندوز 11 باشد؛ و در حقیقت مایکروسافت نیز از متاع با ارزش زمان چندان برخوردار نیست و باید هرچه سریعتر ایدههای خود را عملی کند.
ایدهی ایجاد دستگاههای هیبریدی از زمان معرفی ویندوز 8 در قلب تلاشهای مایکروسافت قرار داشته و هماکنون نیز ردموندیها یک گام بزرگ دیگر به ایجاد تکامل در این دستگاهها نزدیک شدهاند. اگرچه یکی از رقبای اصلی مایکروسافت یعنی اپل معتقد است هر دستگاه برای کار مشخصی ساخته شده و نباید عملکرد آنها را با یکدیگر ترکیب کرد، اما مایکروسافت با اشاره به آینده، گوش خود را به رویکرد اپل بدهکار نمیکند. تا به این مرحله بازخوردها از فعالیتهای نرمافزاری مایکروسافت بر روی ویندوز 10 رضایتبخش و امیدوارکننده بوده، اما باید منتظر ماند و دید در مجوع، این شرکت چه اکوسیستمی را ایجاد خواهد کرد.
منبع: wmpoweruser.com/windows-10-needs-intel-powered-smartphones-to-save-the-os/