کارکنان شرکت اپی سنتر سوئد، در مرکز شهر استکهلم، بدون وارد کردن کد یا چرخاندن کلید و تنها با نزدیک کردن مچ دستشان به رمز خوان، وارد دفتر کار می شوند. یک تراشه کوچک که در پوست دست این افراد تعبیه شده، این امکان را به آن ها می دهد.
تراشه هایِ حاویِ رمزهای شناسایی رادیویی، از ذره های شیشه های پیرکس ساخته شده اند و یک فرستنده و میکروفون که با باتری کار می کند در آن ها قرار دارد.
با شناسه های ارسالی از این تراشه ها، کارمندان بدون وارد کردن کد، وارد می شوند، از دستگاه فتوکپی استفاده می کنند و به علاوه پیام هایشان را به تلفن های هوشمند ارسال می کنند.
پاتریک مسترتون، بنیانگذار و مدیرعامل شرکت اپی سنتر درباره این فناوری توضیح می دهد: «پهنای تراشه به اندازه یک دانه برنج است یعنی حدود ۱۲ میلیمتر. آن را با یک سرنگ وارد پوست می کنیم. تراشه، رمزهای شناسایی رادیویی را ارسال می کند. بنابراین، یک ابزار تشخیص هویت است که به شما امکان برقراری رابطه با اشیا اطرافتان را می دهد. اینجا واقعا کاربردی است. با این تراشه درها را باز می کنید، فتوکپی می گیرید. به علاوه می توانید، مشخصات خود را به تلفن همراه افرادی که می خواهید ملاقات کنید، انتقال دهید.»
شرکت اپی سنتر، قصد گسترش استفاده از این فن آوری را در آینده نزدیک دارد.
پاتریک مسترتون در این باره می گوید: «فکر می کنم در آینده به حوزه های دیگری هم وارد شویم. هر جایی که به یک رمز عبور یا کد اختیاج دارد. فکر می کنم پرداخت یکی از دامنه های پیش رو باشد. همینطور به خدمات پزشکی هم نظر داریم، برای این که بتوان با دکتر تماس گرفت و داده هایی را درباره تغذیه یا وضعیت بدن به وی منتقل کرد.»
تعبیه این تراشه ها در شرکت اپی سنتر استکهلم، کاملا داوطلبانه بوده و بنا به اعلام مسئولان آن، هیچ خطری را متوجه سلامت کاربر نمی کند. با این حال، چند گروه مدافع حقوق شهروندی، پیشاپیش نسبت به گسترش استفاده از چنین تراشه هایی هشدار داده و آن را در تناقض با احترام به حریم شخصی افراد معرفی کرده اند.
در سال ۲۰۰۷، استفاده اجباری از چنین تراشه هایی در ایالت کالیفرنیای آمریکا، ممنوع اعلام شد.