جراش یکی از شهرهای تاریخی جهان است که قدمت آن به دوره نوسنگی برمی گردد. این شهر مرکز استان جراش در اردن است و یکی از با ارزش ترین شهرهای خاورمیانه محسوب می شود. جراش در قرن دوم قبل از میلاد تاسیس شد و در 48 کیلومتری شمال امان و 40 کیلومتری جنوب اردن واقع شده است. این شهر را باید بعد از شهر سرسبز پترا دیدنی ترین شهر اردن دانست. امروزه، جراش به خاطر ویرانه های دیدنی رومی و بیزانس شهرت دارد. در ادامه با معرفی جاذبه های گردشگری و مناظر دیدنی جراش با ما همراه باشید.
تاریخ و جغرافیای جراش
جراش شهری کاملاً بارور است و در طول تاریخ همیشه چنین بوده است. آب فراوان این شهر باعث رونق کشاورزی و سرزمین های سرسبز در آن می شود. این شهر دارای آب و هوای معتدل است. درختان میوه مختلف از جمله درخت زیتون، درخت انجیر، درخت آلو، اکالیپتوس و … در این شهر دیده می شود. تپه های اطراف جراش از نظر تاریخی چراگاه خوبی برای دام فراهم کرده است. خرابه های جراش در ارتفاع 500 متری واقع شده و منظره ای تماشایی از مناطق کم ارتفاع اطراف شهر را ارائه می دهد. تپه ها و دره های حاصلخیز در اطراف جراش حداقل برای مدت 6500 سال حفظ شده است و در حال حاضر از جاذبه های گردشگری جراش به شمار می آیند. منابع طبیعی این شهر باعث رشد سریع آن و دور شدن از موقعیت قبلی خود شد. جراش همچنین محل تجارت و ارتباط بین دمشق و پترا می باشد و همچنین در مسیر تجاری از شمال و غرب به بندرهای تایر و یوپا (یافا) مدیترانه ای به ترتیب در لبنان و اسرائیل فعلی قرار دارد.
عصر طلایی
عصر طلایی جراش از زمان تراژان امپراتور روم آغاز شد که در سال 106 میلادی شهر جراش را در استان جدید روم به رسمیت شناخت. این شهر به عنوان یک بزرگراه تجاری شناخته شد و در همان زمان به دستور تراژان چندین جاده جدید در شهر ساخته شد. این جاده ها شامل Via Nova Traijana ، Bosra و آیلان می شود و هنگامی که امپراتور روم هادریان در زمستان 129 میلادی در این شهر مستقر شد، این اقامت وی را به ساخت طاق پیروزی یا طاق هادریان سوق داد.
در دوره بیزانس آثار تاریخی بسیاری در این شهر ساخته شده است. مهمترین آنها حمامهای فلاکوس است که هنوز هم یکی از دیدنی ترین ساختمانهای شهر است. ساسانیان پارس بین سالهای 614 تا 630 پس از میلاد جراش را تصرف، غارت و اشغال کردند. این شهر با ورود نیروهای عربی در سال 636 قبل از میلاد چنان ضعیف شد که نیروهای شهر بلافاصله تسلیم شدند. در زمان خلافت بنی امیه این شهر خسارت بیشتری دید و خانواده های ثروتمند آن به دمشق مهاجرت کردند. در حقیقت مهاجرت ثروتمندان از جراش بود که باعث ضعف شهر شد. یک سری زمین لرزه ها بعداً جراش را در دو قرن اول قرون وسطی به مکانی غیر قابل سکونت تبدیل کرد.
